یکشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۳ |۱ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 3, 2024
قران

حوزه/ زمانی ما نماز خاضعانه خواهیم داشت که از لغو اعراض داشته باشیم. در این صورت قلب به حضرت حق و معبود حقیقی توجه پیدا می‌کند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، «آیات و نکات»، پرونده رمضانی رسانه رسمی حوزه برای ماه مبارک رمضان است که حجت‌الاسلام امین اسدپور از پژوهشگران قرآنی در سی شماره به بیان سی آیه از قرآن کریم پرداخته که به صورت روزانه تقدیم شما خوبان خواهد شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

آیه منتخب از جزء هجدهم قرآن کریم آیات ابتدایی ۱ الی ۳ سوره مبارکه مؤمنون است.

حضرت حق در این آیه می‌فرمایند: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿٢﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿٣﴾ / به نام خداوند رحمتگر مهربان، به راستی که مؤمنان رستگار شدند، همانان که در نمازشان فروتنند، و آنان که از بیهوده رویگردانند».

حضرت حق می‌فرماید اهل ایمان به رستگاری می رسند و توصیفاتی برای اهل ایمان در این سوره مبارکه ذکر شده است. اولین صفتی که برای مؤمنین ذکر شده است «الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ» می‌باشد، آن هایی که در نماز خود خضوع و خشوع در برابر حضرت حق دارند.

حقیقت صلاه تکلم و گفتگوی با خالق هستی است و وقتی انسانِ سالک و انسانِ مصلی با خالق هستی وارد گفتگو و تکلم می‌شود، ادب حضور و طمأنینه‌ در رفتار با حضرت حق، در این هنگام خشوع و خشیتی در قلب انسانِ سالک و مصلی مستولی می شود. از این جهت که یک حقیقت محض با یک حقیقت مطلق وارد تکلم می‌شود و این حقیقت محض بر همه‌ی اعضا و جوارح و جوانح انسانِ‌سالک مسلط می‌شود.

با گذر از این مراحل، خضوع و خشوع در قلب انسانِ‌مصلی به وجود می آید و حقیقت راز و نیاز و گفت وگوی با خالق هستی شکل می‌گیرد.

نکته دومی که به عنوان صفات مومنین تذکر داده شده «وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون» است.

زمانی ما نماز خاضعانه خواهیم داشت که در طول زندگی روزمره خودمان از لغو اعراض داشته باشیم. وقتی انسان سالک از لغو اعراض می‌کند، قلب او می تواند توجه به حضرت حق و معبود حقیقی پیدا کند.

اگر در طول روز دلشغولی‌ها و ذهن مشغولی‌های فراوانی داشته باشیم که در آن حضور حضرت حق و نیت خدایی بودن این رفتار و اعمال وجود نداشته باشد، طبیعتا در حین نماز هم توجه قلبی و تمرکز قلبی برای ارتباط با حضرت حق و معبود حقیقی اتفاق نخواهد افتاد، لذا دستور داده‌اند در طول روز مراقبه داشته باشیم. در طول روز شما مشارطه داشته باشید و در اثر این مشارطه و مراقبه در همه رفتارها و اعمال و سکنات، دل مشغولی حقیقی شما حضرت حق خواهد بود. در این صورت نماز چنین خاضعان و خاشعانی می تواند توأم با یک خشوع و خضوع ویژه‌ای بوده باشد.

در روزه ی ماه مبارک رمضان همین مسئله وارد شده که در کنار صوم شکم و زبان ،مرحله اعلی روزه ، صوم قلب است. قلب باید بتواند از دل مشغولی ها و ذهن مشغولی های پرتکرار (که در طول روز چه بسا ممکن است برای یکایک ما پیش بیاید) صیام و امساک داشته باشد.

اما نکته مهم این است که این امر منافاتی با زندگی طبیعی بشر ندارد. در همین زندگی طبیعی هم می شود با نیتِ خالصانه و خلوص قلب به تک تک این رفتارهای روزمره رنگ خدایی داد. «صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً»، این رنگ خدایی و نیت خدایی تمام رفتارهای روزمره ما را می تواند با همین خلوص،خشوع و خضوع توام کند.

ان‌شاءالله که اهل خشوع و خضوع در برابر حضرت حق بوده باشیم .

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha